اپلیکیشن متن باز تلگرام

طبق افشاگری­های ادوارد اسنودن، می­دانیم که تمام اطلاعات و ارتباطات افراد، توسط سازمان امنیت ملی آمریکا، مورد شنود قرار می­گیرد. طبق گفته­ ی «میکو هیپونن»، راه حل فرار از شنود، استفاده از برنامه ­های «متن باز» به عنوان گزینه ­ای امن، آزاد و رایگان است. یکی از ابزارهای ارتباطی متن باز، اپلیکیشن تلگرام است. طبق ادعای سازندگان این اپلیکیشن، ارتباطاتی که به وسیله ­ی این ابزار انجام می­شود، به هیچ وجه قابل شنود، کنترل محتوا و فیلترینگ هوشمند نیست.

 

دلیل اعتماد ما به این اپلیکیشن، این است که به دلیل متن باز بودن آن، از نوع کدگذاری در آن، باخبریم. در تلگرام، از پروتکل MTproto و تلفیق آن با چند الگوریتم دیگر نظیر الگوریتم رمزنگاری متقارن AES256 و الگوریتم رمزنگاری نامتقارن RSA 2048 و پروتکل انتقال کلید دیفی هلمن برای رمزنگاری استفاده می­شود.

یکی از ویژگی­های تلگرام، این است که پیام­ها را، به صورت مالتی پلتفرم ذخیره می­کند. یعنی هرچه ارسال شود، در تمام نسخه­ های اپلیکیشن قابل دسترسی است. البته خود ذخیره سازی اطلاعات در سرور، خطری برای لو رفتن اطلاعات ایجاد می­کند. پس با وجود اینکه این ویژگی، یک مزیت حساب می­شود، می­تواند خطری برای درز اطلاعات و نقض حریم شخصی باشد. به خصوص که مطمئن نیستیم که پیام هایمان، به صورت کدگذاری شده، ذخیره شود.  البته ویژگی­ ای به نام «چت امن» ، جلوی ذخیره ­ی دائمی پیام ها در سرور را می­گیرد و برای چت های محرمانه ای که حتما باید مخفی بمانند، مناسب است.

در دنیای تکنولوژی، همواره خطر نقض حریم خصوصی، وجود دارد. نباید انتظار داشته باشیم که تمام انتظارات ما از حفظ حریم خصوصی، برآورده شود. حتی اگر سازندگان نرم افزارها، تمام تلاش خود را برای امن کردن برنامه هایشان بکار گیرند، باز هم احتمال نفوذ هکرها  یا وجود نقص در کدگذاری ها وجود دارد. با اینکه امنیت اطلاعاتمان در برنامه های متن باز مثل تلگرام، بیشتر است، اما امنیت صددرصدی وجود ندارد. متاسفانه ارائه دهندگان خدمات ارتباطی، همیشه با ما صادق نیستند. شنودهای NSA، مثالی از این عدم صداقت است. پس بهتر است علاوه بر اینکه از برنامه های متن باز استفاده می کنیم،  ارتباطاتمان، با در نظر گرفتن احتمال نقض حریم خصوصی انجام دهیم. 

منبع