بر اساس گزارش منتشرشده توسط رسانهها در روز پنج شنبه، آژانس امنیت ملی آمریکا برنامههایی برای حمله به پیوندهای داده به App Store (فروشگاه برنامه) دارد که این پیوندها توسط شرکتهای گوگل و سامسونگ، برای راهاندازی نرمافزارهای جاسوسی بر روی گوشیهای هوشمند ایجاد شدهاند. وبگاه خبری برخط The Intercept بیان نمود که آژانس اطلاعاتی آمریکا با متحدانش در کشورهای بریتانیا، کانادا، نیوزیلند و استرالیا، یک گروه متحد که به نام «Five Eyes» را تشکیل داده و یک برنامهی را حمله طراحی کرده است.
ادامه مطلب ...
ساده، آسان و مهمتر از همه رایگان بودن برنامههایی چون وایبر، استفاده از آنها را به شکل جنون آمیزی افزایش داده و لقب سلطان بیمنازع نرمافزارهای کاربردی موبایل را به آنها داده است.
یکی از ابزارهای ارتباطی مبتنی بر اینترنت که به سادگی بر روی تلفن های همراه نصب می شود، نرم افزار مشهور “وایبر” است که این روزها کاربران زیادی در جهان و البته ایران بدست آورده است.تیم سازنده این شبکه اجتماعی موبایل اخیراً اعلام کرده که تعداد حساب های کاربری فعال در وایبر به بیش از ۶۰۸ میلیون مورد رسیده است!
اما امنیت این شبکه اجتماعی محبوب، تا چه میزان می تواند آسیب پذیر باشد؟
ماهیت ابزارهای ارتباطی موبایل، همگانی (Public) بودن آن هاست. قطعاً بیشتر کاربرانی که از وایبر، واتس آپ، لاین، وی چت و دیگر برنامه ها استفاده می کنند، حریم بسیار خصوصی ندارند، هر چند شاید ارتباط های محرمانه ای هم داشته باشند که ترجیح می دهند محرمانه باقی بماند.آنچه کارشناسان امنیتی را نگران می کند، همان قوانین و توافقنامه های اولیه استفاده از این برنامه هاست که در هنگام نصب، توسط خود کاربران تأیید می شود! عنوان کرده مثلاً برای استفاده از “وایبر” چاره ای ندارید جز این که موارد زیر را تأیید کنید :
ادامه مطلب ...
هنگامی که از حریم شخصی در فضای مجازی صحبت بهمیان میآید، ناخودآگاه کاربران به تهدیدهای دنیای مجازی و افشای اطلاعات خصوصی و محرمانه در فضای مجازی میاندیشند.
در حقیقت باید گفت هر کاربری که در فضای مجازی فعالیت میکند خواهناخواه تحت تاثیر عوامل برهمزننده حریم خصوصی قرار میگیرد، اما نکته مهم این است که حریم شخصی تا چه اندازه قابل دستیابی و تا چه میزان قابل قبول است. اهمیت این جمله در این است که اگر بخواهیم حریم شخصی در دنیای مجازی را با ناشناس ماندن برابر در نظر بگیریم مرتکب اشتباه شدهایم؛ چراکه با وجود تمام ابزارها و تکنولوژیهای تغییر هویت در فضای مجازی، هویت اصلی افراد کاملا مشخص و قابل ردیابی است. عموما کاربران از حریم شخصی بهعنوان ناشناس ماندن مطلق در فضای مجازی یاد میکنند که کاملا تصوری اشتباه و نابجا بوده و باید بدانند که فضای مجازی نیز مانند دنیای حقیقی کاملا قابل رصد و پیگیری است.
باید
این مفهوم را قبول کنیم که اگر قرار بر ناشناسی مطلق باشد، هر کاربری در فضای
مجازی توانایی انجام هر عمل خلاف قانونی را خواهد داشت و فضای مجازی بهشدت ناامن
خواهد شد؛ بنابراین مفهوم حریم شخصی در فضای مجازی ناشناس ماندن مطلق نیست بلکه
حفظ اطلاعات و فعالیتها از افراد سودجو و فرصتطلب است که قصد بر هم زدن امنیت
کاربران را دارند نه افرادی که در جهت امنیت کاربران در فضای مجازی فعالیت میکنند.
بهمعنای واقعیتر، مفهوم حریم شخصی در فضای مجازی بیشتر به معنی حفاظت از اینگونه
خطرات و تهدیدات تلقی میشود. بر اساس یک گزارش امنیتی، بیشترین تهدیدهای حریم
شخصی در فضای مجازی در سال 2013 عبارت از:
از شبکههای اجتماعی که فرزند شما استفاده میکند آگاه باشید تا فعالیتهای آنها را بدانید. اگر در مورد رفتارهای آنلاین پرخطر نگران هستید، ممکن است لازم باشد سایتهای شبکههای اجتماعی مورد استفاده آنها را به دنبال اطلاعات ارسالی آنها جستجو کنید.
فعالیت آنلاین کودکان در شبکه های اجتماعی چنانچه بدون نظارت والدین باشد مخاطراتی به همراه دارد به همین دلیل بهتر است والدین به نکاتی در مورد نحوه فعالیت کودکان خود در فضای مجازی توجه کنند.
براین اساس بهتر است والدین قبل از اجازه ورود کودک خود به فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نکات زیر را در نظر بگیرند. ادامه مطلب ...