هفت شرکت بزرگ نقض کننده حریم خصوصی

هفت شرکت بزرگ نقض کننده حریم خصوصی

ارائه دهندگان خدمات اینترنتی زیر اطلاعات شخصی شما را بدون هیچ گونه دستور العمل رسمی و قضایی به اشتراک می­گذارند

مطالب زیر عینا از سیاست نامه امنیتی هر شرکت انتخاب شده است.

لازم به ذکر است کلمه قانون در هریک از این سیاست نامه­ها  تعریف خاص خودش را دارا می­باشد که در جهت منافع آن شرکت است.

§        فیسبوک(با 901 میلیون کاربر فعال):

—            «ما ممکن است برای جاوگیری از کلاهبرداری و دیگر فعالیت‏های غیر قانونی و همچنین تخطی از شرایط امنیتی فیسبوک با استفاده از مجوزهای قانونی به اطلاعات کاربر، دست رسی پیدا کنیم».

متهم: فیس بوک؛ اتهام: نقض حریم خصوصی

متهم: فیس بوک؛ اتهام: نقض حریم خصوصی

روزنامه ایران: فیس بوک؛ یکی از محبوب ترین شبکه های اجتماعی جهان که با ۲۸/۱ میلیارد کاربر، تنها در سال ۲۰۱۳ درآمدی معادل ۸۷/۷ میلیارد دلار برای پایه گذاران آن به همراه داشت، پس از درج خبری در مجله PNAS با واکنش شدید کاربران روبه رو شده است. این خبر که نتیجه تحقیقات تیمی از محققان فیس بوک و دانشگاه کورنل در ایالات متحده امریکاست و ۱۷ ژوئن منتشر شده، نشان می دهد که این شبکه اجتماعی به طورعمد و بدون کسب اجازه از کاربران، محتوای احساسی برخی خبرهای روز آنها (فیدها) را دستکاری کرده است تا رفتار کاربران را از نظر روانشناسی مورد مطالعه قرار دهد.

فیسبوک بجای شما عکس میگیرد،آنهم با گوشی خودتان

قطعا همه با شبکه اجتماعی فیسبوک آشنایی دارید.بزرگترین شبکه اجتماعی دنیا با کاربرانی که تعداد آن ها به میلیارد رسیده است.این شبکه اجتماعی همواره در صف اول منتقدان سیاست های حریم شخصی کاربران بوده و همواره متهم به فروش اطلاعات کاربری به دستگاه های دولتی شده است.

 

سرقت گواهینامه­های ssl

شرکت DigiNotar یک شرکت Certificate Authority) CA) است و مجوز صدور گواهینامه‎های دیجیتالی Secure Socket Layer) SSL) را دارد. شرکت Diginotar یکی از ۵۰۰ شرکت صادرکننده گواهینامه‎های دیجیتال SSL در دنیا است. چندی پیش این شرکت مورد حمله و نفوذ قرار گرفت و صد‎ها گواهینامه (اصل ولی غیرمجاز) توسط نفوذگرها صادر و سرقت شد. این گواهینامه‎ها برای اثبات اصالت سایت‎های اینترنتی به کار می‎روند. با استفاده از گواهینامه‎های سرقت شده، می‎توان کاربران را به سایت‎های جعلی که در ظاهر، کاملاً شبیه سایت‎های اصلی و واقعی هستند، هدایت کرد و اطلاعات شخصی آنان، مانند رمزهای عبور به سایت را به دست آورد. چون از این گواهینامه‎های سرقت شده برای نشان دادن اصالت سایت جعلی استفاده می‎شود، هیچ یک از ابزارها و امکانات امنیتی مرورگرها واکنشی از خود نشان نمی‎دهند و هشداری نیز به کاربر نمی‎دهند. البته برای چنین عملیاتی، سرورهای محلی DNS هم باید دستکاری شوند تا نام سایت‎های اصلی و واقعی به IP سایت‎های جعلی انتقال یابند.

آیا فیلترینگ در فضای مجازی لازم است؟ چرا؟

  باید گفت که اصل وجود فیلترینگ را به طور مشروط می توان پذیرفت؛ یعنی به شرط انجام آن در شرایط مشخص و با قوانینی مشخص و تا حد مشخص.

به نظر شما آیا درج اطلاعات و هویت نادرست از خود در فضای مجازی امری اخاقی یا غیر اخلاقیست؟

به نظر من در این مسئله­ ما با دو چالش  روبه رو هستیم :

چالش اول: درج اطلاعات(فعالیت در اینترنت به صورت) درست با هویت نادرست(به صورت گمنام یا با اسمی مستعار).

چالش دوم: درج  اطلاعات(فعالیت در اینترنت به صورت)  نادرست با هویت نادرست(به صورت گمنام یا با اسم مستعار

).