عینک نامرئی

یکی از تکنولوژی هایی که باعث نقض حریم خصوصی در اجتماع می شود نصب دوربین های تشخیص چهره در مکان های عمومی است. که روز به روز به تعداد آن ها اضافه می شود. آیا واقعا باید با دوربین­ های تشخیص چهره مقابله کرد؟

یکی از راه های مقابله با این تکنولوژی استفاده از تکنولوژی دیگری به نام عینک هوشمند یا عینک نامرئی است. این عینک باعث می شود دوربین های امنیتی قادر به تشخیص چهره فرد نباشند.

شرکت AVG می گوید این عینک های نامرئی با هدف کاهش کارایی نرم افزارهای تشخیص چهره ی افراد و ایجاد اختلال در عملکرد آن هاست . این عینک با استفاده از فناوری مادون قرمز و یکپارچه سازی با سیستم بازتابنده، تشخیص چهره را غیرممکن می کند. LED های مادون قرمز این عینک با انعکاس نور از قسمت های مختلف از اطراف چشم، بینی و چانه اجازه تشخیص هویت به دوربین های تشخیص چهره نمی دهد. همچنین این عینک ها به مواد بازتابنده مجهزند که نور را دقیقا با همان زاویه ی تابانده شده، بازتاب می کند.

همان گونه که گفته شد دوربین های تشخیص چهره حریم خصوصی را نقض می کنند ولی باید به یاد داشته باشیم که گاهی این نقض حریم خصوصی به نفع بشر است مثلا نصب این دوربین ها در فرودگاه به جلوگیری از فرار مجرمین کمک می کند ولی با استفاده از این عینک های نامرئی جلوی این امر هم گرفته می شود. به علاوه چیزی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که افراد عادی کمتر برای حفظ حریم خصوصی شان تلاش می کنند. با این اوصاف آیا این تکنولوژی راهی برای فرار مجرمین از چنگال قانون نیست؟!

منبع:

http://itiran.com/d/68527

http://jahannews.com/vdcex78ewjh8zfi.b9bj.html

حریم خصوصی فکری

 همه ما به خوبی می دانیم که اینترنت و شبکه های اجتماعی تأثیرات بسیاری بر زندگی انسان داشته است. مطمئناً بسیاری از این تأثیرات مثبت و برخی هم منفی است. شبکه های اجتماعی مانند پل ارتباطی میان افراد عمل می کند و از این جهت هم به طرز بسزایی مفید و موفق بوده است و از طرف دیگر می دانیم که این شبکه ها تأثیرات سوئی از جمله نقض حریم خصوصی در برخی موارد دارد. یکی از بحث هایی که در مورد شبکه های اجتماعی پیش می­آید این است که آیا تأثیری بر حریم خصوصی فکری و استقلال فکری افراد دارد؟

نگرانی در مورد برنامه ­های هوشمند NSA

همه ما کم و بیش در فیلم­ ها و داستان­هایی در مورد تسخیر کره ­ی زمین توسط ربات ­ها دیده و شنیده­ ایم. امَا آیا ممکن است این نگرانی­ ها به واقعیت بپیوندند؟ آیا باید نگران این گونه فیلم­ های علمی- تخیلی بود؟ دانشمندان زیادی از جمله ادوارد اسنودن، استفان هاوکینگ و ایلان ماسک در این باب ابراز نگرانی کرده­اند. ایلان ماسک عقیده دارد "همه ما باید بیشتر نگران هوش مصنوعی باشیم مگر اینکه خودمان هم از هوش مصنوعی ساخته شده باشیم!"

یکی از افشاگری­ های ادوارد اسنودن در مورد اقدامات آژانس امنیت ملی آمریکاNSA نگرانی در مورد از کنترل خارج شدن کامپیوترها را بیشتر می­ کند. او از برنامه ­ی محرمانه ­ای به نام monster mind به معنی ذهن هیولا یا ذهن خارق العاده خبر می ­دهد. این برنامه می­ تواند به صورت خودکار حملات سایبری خارجی را شناسایی و شکار ­کند. عملکرد آن به این شکل است که به صورت مداوم الگوهای ترافیکی را را زیر نظر دارد تا حمله­ های سایبری و مشکوک را شناسایی کند. زمانی که حمله شناسایی شد ذهن هیولا به صورت خودکار مانع از ورود آن به کشور می­شود. در فرهنگ لغت سایبری آن را «می­ کشد».

تأثیر این برنامه از این جهت قابل بررسی است که نرم ­افزار برای انجام وظیفه ­ی خود نیاز به متادیتا و اطلاعات کاربران دارد که این می­ تواند موجب نقض حریم خصوصی شود. درواقع برای این کار NSA ابتدا باید به صورت مخفیانه به تمام ارتباطات شخصی و مجازی که از خارج وارد آمریکا می­ شود دسترسی پیدا کند.

مورد دیگری که جای تأمل دارد این است که نرم­ افزار به طور خودکار به این حملات پاسخ می ­دهد. بیشتر حمله­ هایی که صورت می­گیرد از طریق کامپیوترهای جهان سومی است و بسیاری از این حملات می­ تواند فقط یک نوع سرگرمی و شوخی باشد.

منابع: http://www.heseaval.com/

http://parsish.com/article/1393/09/edward-snowden-part3/