سرویس‌های اینترنتی چگونه پول در می‌آورند؟
دنیای فناوری امروز به ثانیه متحول می‌شود و نمی‌توان از آن غافل بود. شبکه های اجتماعی اخیرا نقش پر رنگی در گوشی های موبایل دارند واغلب اجتماع خصوصا جوانان در عضویت حداقل یک یا چند از این شبکه ها می باشند. منظور ما از این سرویس‌های اینترنتی علاوه بر شبکه‌های اجتماعی، برنامه‌های ارتباطی مانند وایبر، واتس‌آپ و اسکایپ نیز می‌شود که با آنها می‌توان رایگان پیغام فرستاد یا تماس صوتی برقرار کرد که دسترسی افراد به همه این امکانات به صورت آزاد و مجانی میباشد و یک فرد می تواند مطالب مورد نظر یا یک سری اطلاعات خاص رادر یک ثانیه با صدها و حتی هزاران نفر در سراسر جهان به اشتراک بگذارد.
آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید این سایت‌ها و سرویس‌های اینترنتی که به‌صورت رایگان به کاربران وب خدمات ارائه می‌دهند، از کجا درآمد کسب می‌کنند؟
جذب سرمایه گذار
در این روش کسب درآمد، معمولا هدف رساندن شرکت نوپا به یک سطح مطمئن و فروش آن به شرکت‌های بزرگ است. شرکت نوپا اغلب برای شرکت‌هایی به کار می‌رود که رشد سریعی دارند و در زمینهٔ تکنولوژی فعالیت می‌کنند.مثل فیسبوک، توییتر، اینستاگرام، واتس‌آپ و... که سرمایه‌گذارها بطور کلی به آن دسته از شرکت‌های نوپا جلب می‌شوند که نسبت به خطر ریسک، سود بالایی دارند و مقیاس‌پذیرتر هستند. بنا بر این آنها هزینهٔ راه‌اندازی کمتر، ریسک زیاد و توان بالقوهٔ بالایی برای برگرداندن سرمایه دارند. شرکت‌های نوپا گزینه‌های مختلفی برای پیدا کردن سرمایه مورد نیاز خود دارند. شرکتها یا افراد سرمایه‌گذار می‌توانند به شرکت‌های نوپا با تبادل پول نقد در برابر سهام کمک کنند تا فعالیت خود را شروع کنند و آن‌قدر رایگان سرویس‌دهی می‌کند تا کاربران بیشتری را جذب کند و مورد توجه شرکت‌های قدیمی‌تر و ثروتمند قرار بگیرد. برای مثال می‌توان به اینستاگرام اشاره کرد که با فروش به فیسبوک به پول رسید.
پذیرش آگهی
شرکت های تجاری بزرگ نیز برای تبلیغات محصولات خود سعی در استفاده هرچه هوشمندانه تر از شبکه های اجتماعی در عرصه تبلیغات محصولات و برند خود دارند. با حضور شرکت های مهم در عرصه سرمایه گذاری های کلان در حوزه شبکه های اجتماعی از سال های 2006 به بعد تاکنون، کشورهای قدرتمند و رقیب در حوزه های اقتصادی، مذهبی و … برای به دست گرفتن گوی سبقت از رقیبان از سعی در خرید و استفاده از اطلاعات موجود در شبکه های اجتماعی همچون فیس بوک و دیگر شبکه های اجتماعی بزرگ دارند.
سهم فروش
شراکت در سهم فروش است. به این شکل که شرکت زمینه‌ای را فراهم می‌کند تا توسعه‌دهنده‌ها بتوانند اپلیکیشن و محصولات خود را در آن قرار دهند و بفروشند و در درآمد آنها سهیم شود. برای همه شرکت های نوپای اینترنتی قابل اجرا نیست، در این روش بخشی از درآمد فروش توسعه‌دهنده برای ارائه‌کننده سرویس است، برای مثال گوگل ۳۰ درصد بهای فروش هر اپلیکیشن را که در گوگل‌پلی فروخته می‌شود، از سازنده آن می‌گیرد.
هر کاری که ما در فضای مجازی انجام می دهیم ثبت می شود واطلاعاتی که از ما بر روی اینترنت ثبت می شود برای همیشه باقی می ماند. پس یک بانک اطلاعاتی از هرکس در اینترنت وجود دارد. مثلا فیسبوک که میلیون‌ها کاربر فعال با بانک اطلاعاتی عظیمی دارد که اطلاعاتشان برای شرکت‌های تبلیغاتی بسیار ارزشمند است و این شرکتها حاضرند در ازای فزوش این اطلاعت پول زیادی پرداخت کنندو همچنین گوگل اطلاعات زیادی از کاربران خود دارد و می‌داند در هر منطقه جغرافیایی خاص چه چیزی بیش از همه مورد توجه مردم است. قطعا این اطلاعات به درد خیلی از شرکتها از جمله دولت‌ها می‌خورد که حاضرند بابت آن هر بهایی را بپردازند.
دلیلی که شور و شوق زیادی در ایران پیرامون مباحث استارتاپی(شرکت نوپا) است، جمعیت بالا، تحصیل کرده و جوان، به علاوه نفوذ اینترنتی بالای این کشور نسبت به کشورهای منطقه است. همچنین به دلیل راه اندازی ۳G توسط اپراتورهای نسل اول و دوم و رشد بسیار بالای استفاده از تلفن‌های هوشمند، فضای مانور و گسترش بالایی در اختیار کسب و کارهای حوزه تجارت الکترونیک و استارتاپ ها قرار گرفته است. امیدواریم موفقیت آنها باعث انگیزه بیشتر در نسل بعدی از کارآفرینانی شود که صرفا به کارمندی و یا داشتن یک کسب و کار کوچک قانع نیستند.
منابع:
http://digiato.com
